بی گمان رمان گتسبی بزرگ، رمان بزرگ و مهمی است، اما چرا این رمان مهم است. گاه می پنداشتم نویسنده رمان ننوشته، شعر سروده است، صور خیال در این رمان آن چنان قدرتمند و آن چنان تصویری است که خواننده در تصاویر رنگارنگی که نویسنده خلق میکند جذب و غرق میشود. گتسبی، بزرگ است نه به جهت ثروتی که اندوخته، نه به جهت مهمانیهای با شکوهی که برگزار میکند، نه به جهت هزینههای گزافی که صرف میکند که به جهت عشقی که در نهانخانه دل دارد، عشقی که سالیانی چند در ژرفای قلب خود پرورش داده است و آن عشق آنقدر لطیف، آنقدر زیبا و آنقدر پاک است که آنان که به راستی عاشق بودهاند، قادرند به این لطافت و به این زیبایی و به این پاکی پی ببرند و اسکات فیتر جرالد با زیبایی بی همانندی این عشق را توصیف میکند.