آن روز نوبت قسط وام بود و دو روز بعد، اجاره ی خانه و هشتصد هزار تومان پول که لازم داشتم تا بیمه ی اتومبیل را با الحاقیه اش تمدید کنم. شارژ گوشی تمام شده بود و از اینکه مهری مدام زنگ نمی زد و غرغرش را سر خرید سور و سات نذری های پشت سرهم اش نمیشنیدم، خیالم راحت بود.- آخر چند بار توی سال، نذر و سفره و ختم صلوات؟... نفهم، بفهم؛ معجزه وشفا قصه ی توکتاباست و لقلقه ی زبون شیخابالای منبرها...آقا سرش شلوغه و دلش به حال تو ومن و امید نمیسوزه...( لطفاًبرای ادامه روی متن کلیک کنید...
